Książęca Fabryka Wagonów

Wielkie skarby znajdowały się w majątku państwa Hochbergów. Wspaniałe komnaty ozdobione były drogimi tkaninami przetykanymi złotem i srebrem. Sprzęty domowe zrobione były z egzotycznego drewna często ozdabianego masą perłową. Na ścianach wisiały obrazy słynnych mistrzów, a w ogrodach rosły nieznane w Polsce rośliny sprowadzane z najdalszych zakątków świata. Niektórzy twierdzą, że te wszystkie wspaniałości, które mogły przetrwać do naszych czasów znajdują się gdzieś tu na terenie Wałbrzycha i są schowane w wagonach „złotego pociągu”. Żeby jednak pociąg, nie tylko złoty, ale i normalny, osobowy, mógł przyjechać do Wałbrzycha, potrzebne są tory.

Budowa kolei do Wałbrzycha rozpoczęła się w 1851 roku. Najpierw przedłużono odcinek od Świebodzic, który kończył się w Śródmieściu stacją Wałbrzych Dolny i Wałbrzych Fabryczny. W 1867 roku poprowadzono nową linię łączącą Wałbrzych z Kłodzkiem i utworzono nową stację, obecnie zwana Wałbrzych Główny. Rok później połączono stację Wałbrzych Główny i Wałbrzych Fabryczny, łącząc w ten sposób linią kolejową Wrocław, Wałbrzych i Jelenią Górę.